Zwykła, ludzka uprzejmość

Moja babcia, kiedyś pewnej urzędniczce powiedziała " Czy to naprawdę jest dla pani tak bolesne i tak trudne by być dla kogoś uprzejmym, czy to aż tak dużo panią kosztuje?" Mina tej pani- bezcenna ale nie o tym. W swoim życiu spotykamy mnóstwo przypadkowych osób: w autobusach, metrze, sklepach, na ulicy. Zastanawia mnie dlaczego obcy sobie ludzie bywają względem siebie już od pierwszego spotkania tak nieprzyjemni. Dlaczego wchodząc do sklepu widzę faceta, który cholernie naburmuszony przedstawia ekspedientce swoją listę zakupów. Dlaczego, gdy ktoś na nas przypadkowo wpadnie obdarzamy go pełnym grozy spojrzeniem a czasem jeszcze siarczystym tekstem. Czemu chcemy robić wszystkim pod górkę, bo skoro ja nie mam to on też nie może mieć, skoro ja wydałem kasę na bilet to niech inni też kupią, po co mam im dać? Niestety tak coraz częściej myślimy. Sama na własnej skórze przekonałam się też, że jeśli człowiek się uśmiecha do innych i jest dla nich sympatyczny to ludzie to odwzajemniają. W przeciwnym wypadku także reagują agresją. Może warto się zastanowić czasem nad losem innych. Po co nam ta wszechobecna gburowatość? Każdy ma prawo do tzw. "gorszego dnia" ale starajmy się nie wyładowywać swojej złości na Bogu ducha winnych obcych nam ludziach. Czyńmy świat choć odrobinę piękniejszym niż jest. Może to już oklepany tekst ale tak naprawdę wszystko jest w naszych rękach. :)

Przyjaciel

Kim jest przyjaciel? Jakże banalne pytanie i wydawało by się banalna odpowiedź. Dopiero kiedy staramy się ją skonstruować pojawiają się problemy. Osobiście udało mi się znaleźć przyjaciół. Mam 3 wspaniałe przyjaciółki. Widujemy się kiedy tylko możemy. Nigdy, powtarzam nigdy się nie kłócimy. Jeżeli którakolwiek wg. nas postąpiła źle, po prostu mówimy jej o tym i rozmawiamy wspólnie na ten temat. Nie ma obrażania się, strojenia fochów. Jest bezgraniczne zaufanie w każdej sytuacji. Wygłupianie się, imprezowanie i nauka. W przyjaźni nie chodzi o to by być nierozłącznym i mieć takie samo zdanie na każdy temat. Przyjaciele utrzymują dobry kontakt mimo odległego miejsca zamieszkania. Mają różne zdania i poglądy na dane tematy. Umieją o nich dyskutować i zaakceptować się nawzajem. Tym jest dla mnie przyjaźń. Pojawia się niezapowiedziana. Czasem nie widzimy nawet momentu, w którym się zaczęła. Ona przychodzi tak po prostu, sama. Nie można szukać przyjaciół na siłę, bo to ... to po prostu nie wypali. Ktoś powie, że to brzmi zbyt cukierkowo, że przesadzam. Ja wiem jednak, ze coś takiego istnieje i ciesze się, że mogę tego doświadczać :)

Jeżeli macie przyjaciół, nigdy nie pozwólcie na to by ktoś lub coś zniszczyło waszą przyjaźń. Nigdy!

Uwielbienie dopiero po śmierci ?

Siedzę w pokoju. Mam włączone radio (Swoją drogą nie wyobrażam sobie życia bez radia. Jeśli tylko jestem w pokoju to ono gra, niezależnie od tego co właśnie robię). Słyszę piosenkę Whitney Huston. No ok. Siedzę dalej, za pół godziny znowu Whitney, za jakiś czas znów. Nie to, żebym miała cokolwiek do muzyki Whitney bo uważam, że była to świetna wokalistka i nic kompletnie zarzucić jej nie można.  Zastanawiam się tylko dlaczego w Polsce (może nie tylko w Polsce ale się nie orientuje) na co dzień słuchamy głównie muzyki "gwiazdek" i trudno jest o naprawdę dobry kawałek. Aż tu nagle jakaś gwiazda, w dobrze rozumianym tego słowa znaczeniu, umiera. Wtedy robi się takie wielkie "bum". Nie wymyśliłam sobie tego. Po śmierci Michaela Jacksona przez pierwsze dwa tygodnie trudno było usłyszeć kogokolwiek innego. Ktoś powie, że jest to wspomnienie artysty itd. ale czyż nie możemy słuchać go jeszcze za życia? Czy świetnym artystom by przypomnieć o sobie pozostaje już tylko umrzeć?
Założę się, że tak jak po śmierci Jacksona raptem wszystkie nastolatki okazały się jego fankami, tak teraz zapewne wszystkie śpiewają "I will always love you". 

Tamtararam! Zaczynam :)

Witam wszystkich serdecznie :)

Strasznie długo się zbierałam by założyć bloga. Raz chciałam, później nie chciałam, innym razem nie miałam czasu i tak to się jakoś odwlekało. Wreszcie się udało.

Co to znajdziecie?

Wszystko. Dosłownie. Ten blog będzie jakby takim wyrazem mnie. Trochę pamiętnikiem, trochę miejscem do swobodnego wyrażania opinii i poglądów na wszelakie sprawy, trochę miejscem do publikacji muzyki którą lubię... . Innymi słowy będzie tu wszystko. Będę tu ja :)

Zachęcam do odwiedzania i czytania.

Pozdrawiam!